lunedì 29 marzo 2010

"Cantèda òng" di Tonino Guerra


Du dè fa ch'l'era la pròima dmènga
d'novembar
u i èra una nebbia ch'la s taièva se cùrtel.
I èlbar i èra biènch ad broina e al strèidi e la campagna
al parèva quèrti d'lanzùl. Pu l'è avnù
fura è sòl
ch'l'à sughè l'univèrs e sultent agli òmbri
agli è resti bagnèdi.
Pinèla è cuntadòin è lighèva al vòidi
de filèr sa degli èrbi sèchhi ch'è tnèva tra gli urècci.
Intènt ch'è lavurèva me a zcurèva
d'là zità,
dlà mi vòita ch'l'era pasa t'un balèn
e ch'um fèva paèura la morta.
Aloura l'a fèrum totti i rumeùr
ch'la fasèva sal mèni
e sòul adès u s'è santoi un gazòt ch'è cantèva
a là dalòng.
U m'à dètt: parchè paèura?
La morta l'a n'è mèga nuiòsa,
la vèn una vòlta snò.

Nessun commento:

Posta un commento